Rozumienie czym jest i jak działa wzrok, wiedza o tym skąd biorą się problemy z widzeniem i umiejętność zaradzenia niedoskonałościom widzenia przeszła w ciągu wieków ogromną ewolucję:

• Od „promieni wzrokowych i „płynu wzrokowego” do poznania przebiegu szlaków wzrokowych i funkcji kory wzrokowej.
• Od wyobrażeń czym jest oko do precyzyjnego obrazowania wnętrza gałki ocznej.
• Od antycznych metod „spychania zaćmy” do współczesnej chirurgii oka i wszczepiania sztucznych soczewek wewnątrzgałkowych.
• Od intuicji i doświadczenia do nowoczesnej aparatury diagnostycznej.
• Od „kamieni do czytania” do okularów progresywnych, wieloogniskowych soczewek kontaktowych i chirurgii refrakcyjnej.
• Od antycznych i średniowiecznych medyków do okulistów, optometrystów, ortoptystów i optyków okularowych.

Co może czekać naszych potomnych w przyszłości?
Czy powstanie sztuczny wzrok?
Komu zawdzięczamy ten postęp?

Każdego dnia, w różnych miejscach w Polsce i na świecie, tysiące ludzi w swoich pracowniach i gabinetach zajmują się precyzyjną, drobiazgową pracą, dokonywaniem dokładnych pomiarów oraz ich analizą, które później wykorzystane będą do wykonania przedmiotu na pozór całkowicie zwyczajnego. Takiego, który niektórzy uważają za zło konieczne, a inni z kolei – za narzędzie pracy, element biżuterii lub swój znak rozpoznawczy.

Okulary korekcyjne to nie jest zwyczajny przedmiot codziennego użytku. Zgrany zespół specjalistów potrafi stworzyć użytkowe dzieło sztuki, którego właściciel nie tylko będzie dobrze widział i nieźle w nim wyglądał – ale zaopatrzy się w zupełnie nową jakość życia.

Czy bez optyki okularowej optometria lub okulistyka miałyby sens?

Jak ważna jest dobra współpraca specjalistów?

Oraz czy ma znaczenie z jakim nastawieniem idziemy po nową parę okularów?

Posługując się kolorami, światłem czy ciekawymi wzorami możemy nieźle namieszać w głowach. Informacja zbierana przez nasze oczy jest przetwarzana w głowie, tworząc obraz, który mówi odbiorcy na co patrzy. Jednak czasem niektóre obrazy mogą nas nieźle zmylić, bo nagle wydaje nam się, że widzimy powiększającą się czarną dziurę, kafelki na ścianie zostały krzywo ułożone, a słoń ma albo 4 albo 5 nóg. I wbrew pozorom to nie magicy, a fizycy stoją za stworzeniem iluzji. Jednak przygotowanie iluzji i wpatrywanie się w nią to nie wszystko, bo najbardziej intrygujące jest to, dlaczego nie wszyscy tak samo reagują na dany obraz.

Znakomitym przykładem zróżnicowania w interpretacji koloru był spór o kolor sukienki, której zdjęcie zostało umieszczone w Internecie w 2015 r. Dla jednych miała czarne, a dla drugich niebieskie paski, a potem za sprawę zabrali się naukowcy. I nie ma się co dziwić, że wybranie koloru sofy czy wzoru ubrania, który podoba się dwóm osobom może sprawić nie lada problem.

Okulary mają sprawiać, że noszący je lepiej widzi. Szkolna optyka tłumaczy nam to stosunkowo prosto – oko nieodpowiedniego kształtu, dokładamy soczewkę i gra. Ale to jest znacznie bardziej skomplikowane. Okulary mają „strony” – jeżeli założymy je jak należy widzimy dobrze, i to najczęściej głównie wtedy, kiedy patrzymy przez centrum soczewki na wprost. Przy patrzeniu przez brzegi szkieł, albo przez okulary odwrócone tyłem, widok jest zniekształcony, zdarzają się dziwne efekty kolorystyczne – nazywamy to aberracjami. Jak one wyglądają? Co to jest, i dlaczego powstaje? Czy są okulary lepsze i gorsze pod tym względem?